مقایسه ویژگی‌های رشدی و اسانس گیاه دارویی بادرنجبویه (Melissa officinalis L.) تحت تاثیر سیستم‌های مدیریت منابع مختلف تغذیه‌ای کودهای آلی و شیمیایی

نوع مقاله : مقاله پژوهشی

نویسندگان

1 دانش آموخته کارشناسی ارشد رشته اگرواکولوژی دانشگاه جیرفت

2 عضوهیات علمی دانشگاه جیرفت

3 استادیار، مرکز ملی تحقیقات شوری، سازمان تحقیقات، آموزش و ترویج کشاورزی، یزد، ایران

چکیده

به منظور مقایسه تاثیر منابع مختلف کودهای آلی و شیمیایی بر برخی ویژگی های کمی و کیفی گیاه دارویی بادرنجبویه آزمایشی به صورت طرح بلوک های کامل تصادفی در سه تکرار در سال زراعی 97-1396 در مزرعه تحقیقاتی دانشگاه جیرفت انجام شد. تیمارهای آزمایش شامل مایکوریزا (Glomus mosseae)، کود دامی (گاوی)، ورمی کمپوست، کود شیمیایی (NPK) و شاهد (بدون کود) بود. در این مطالعه صفاتی از جمله ارتفاع گیاه، تعداد ساقه فرعی، تعداد برگ در بوته، وزن خشک بوته، عملکرد بیولوژیک، درصد اسانس و عملکرد اسانس مورد بررسی قرار گرفتند. نتایج نشان داد که تمامی صفات مورد مطالعه به طور معنی داری تحت تاثیر تیمارهای مختلف کودی قرار گرفتند. گیاهان تیمار شده با منبع تغدیه ای ورمی کمپوست از بالاترین تعداد ساقه ی فرعی، وزن خشک بوته، عملکرد بیولوژیک و عملکرد اسانس برخودار بود. با وجود مقدار بالاتر ارتفاع در گیاهان تیمار شده با ورمی کمپوست، این گیاهان با گیاهان تیمارشده با کود دامی و کود شیمیایی اختلاف معنی داری نداشتند. کودهای ورمی کمپوست، مایکوریزا و تیمار بدون کود (شاهد) به ترتیب با 69/1، 65/1 و 56/1 درصد سبب تولید بالاترین درصد اسانس در بادرنجبویه شدند. همچنین مصرف کود دامی و شیمیایی سبب تولید کمترین درصد اسانس شدند. به طور کلی کود ورمی‌کمپوست نسبت به سایر تیمارهای کودی از جمله کود شیمیایی تاثیر مطلوبی در افزایش ویژگی‌های رشدی بادرنجبویه داشت. بنظر می‌رسد با توجه به نقش مثبت ورمی کمپوست در بهبود ویژگی‌های رشدی بادرنجبویه می‌توان از این کود در کشت پایدار گیاهان دارویی استفاده نمود.

کلیدواژه‌ها